تربیّت
آرزوی دیدن آینده درخشان دانش آموزان
جمعه 17 خرداد 1392برچسب:, :: 11:44 بعد از ظهر :: نويسنده : بهفر جمعه 17 خرداد 1392برچسب:, :: 11:38 بعد از ظهر :: نويسنده : بهفر بعثت پیامبر (صلّی الله و علیه و آله و سلّم) بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) یا برانگیخته شدن آن حضرت به مقام رسالت، مهمترین فراز از تاریخ اسلام بوده و نزول قرآن کریم نیز از این زمان آغاز میگردد. کلمه بعثت به معنای «برانگیخته شدن» بوده و در اصطلاح به مفهوم فرستاده شدن انسانی از سوی خداوند متعال برای هدایت دیگران میباشد. همانطور که از روایات اسلامی و مطالعات تاریخی برمیآید، مسأله بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در ادیان الهی با برخی از خصوصیات و نشانهها، قبل از ظهور آن حضرت، مطرح بوده و بسیاری از اهل کتاب و پارهای از اعراب مشرک نیز با آن آشنایی قبلی داشتهاند. نوید و بشارت ظهور پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم)، به تصریح قرآن در تورات و انجیل ذکر گردیده و حضرت عیسی (علیه السلام) نیز پس از تصدیق توراتی که به حضرت موسی (علیه السلام) نازل شده بود، به برانگیخته شدن رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بشارت داده است. همچنین در این کتب، حتی به خصوصیات رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و یارانشان نیز اشاره شده است. بنابراین (و همانگونه که قرآن نیز ذکر مینماید) دانشمندان اهل کتاب، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را همچون نزدیکترین کسان خود میشناخته اند. با مراجعه به تاریخ میتوان افراد زیادی را یافت که در انتظار ظهور و بعثت پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) بودهاند و افرادی از میان آنها، حتی به امید دیدار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به محل سکونت، مکان هجرت و یا حتی گذرگاه عبور و مرور آینده پیامبر هجرت کرده بودند که به عنوان نمونه، میتوان به "بحیرای راهب" اشاره نمود. بنابراین بعثت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم)، حادثهای بس بزرگ در سرنوشت هدایت بشری بوده و عظمت این امر سبب میشد که خداوند متعال به عنوان مقدمه این امر بزرگ، تربیت و پرورش آن حضرت را به عهده داشته و ایشان را برای آینده دشواری که در پیش رو داشتند، آماده سازد. به دنبال همین تربیت الهی بود که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در سالهای قبل از بعثت نیز حالات فوق العاده معنوی و مشاهدات روحانی داشته و نتیجتاً ایشان تمام این دوران را با پاکی و طهارت و معنویت سپری کردهاند. حضرت علی (علیه السلام) میفرمایند: "خداوند بزرگترین فرشته خود را از خردسالی پیامبر، همدم و همراه ایشان ساخت. این فرشته در تمام لحظات شبانه روز با آن حضرت همراه بود و او را به راههای بزرگواری و اخلاق پسندیده و شایسته رهبری میکرد." پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به خاطر همین حالات معنوی و طهارت روحی، ناگزیر از وضع نابسامان مردم و از جهل و فسادی که بر جامعه آن روز و بویژه در شهر مکه حاکم بود، رنج میبردند. همچنین به منظور تفکر و عبادت در مکانی خلوت، مدتی محدود در سال را از آنها کناره میگرفتند و به کوه حرا (که در شمال شرقی مکه واقع است) میرفتند. این کنارهگیری برای حُنَفا و برخی یکتاپرستان قبل از پیامبر نیز وجود داشته است. گویند عبدالمطلب، جد بزرگوار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پایهگذار این رسم بوده است. او به هنگام ماه رمضان برای خلوت و عبادت به کوه میرفت و مستمندانی را که از آنجا میگذشتند، اطعام مینمود. در واقع میتوان گفت که این خلوتگزینی، زمینهای برای تقویت هرچه بیشتر حیات روحانی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و مقدمهای برای بعثت و نزول وحی به آن حضرت به شمار میرفته است. در دوران این خلوتگزینیها نیز همچون سایر مراحل گوناگون زندگی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، حضرت علی (علیه السلام) (که پرورش یافته در خانه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و در دامان ایشان است)، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را همراهی مینمود و گاهی اوقات برای ایشان آذوقه و آب و غذا میبرد. پس از سپری شدن ایام عبادت، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به مکه برگشته و پیش از اینکه به خانه خویش بازگردند، خانه خدا را طواف مینمودند. این حالات همچنان ادامه یافت تا اینکه سن آن حضرت به چهل سالگی رسید و خداوند که دل ایشان را برترین و مطیعترین و خاضع و خاشعترین دلها در برابر خویش یافت، ایشان را مبعوث کرد و به پیامبری گرامی داشت، تا به وسیله قرآنی که آن را روشن و استوار گردانیده، بندگانش را از پرستش بر بتان خارج ساخته و به پرستش خویش هدایت کند. نزول اولین وحی به عقیده اکثر علمای شیعه، بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در روز 27 ماه رجب، پنج سال پس از تجدید بنای کعبه، اتفاق افتاد و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در این هنگام، چهل سال داشتند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، طبق رسم خویش چند روزی بود که برای عبادت و تفکر به غار حرا آمده بودند. در روز بیست و هفتم ماه رجب بود که جبرئیل (یکی از چهار فرشته مقرب الهی و مأمور ابلاغ وحی از جانب پروردگار به پیامبران) به سوی ایشان نازل شد. او بازوی پیامبر را گرفت و تکان داد و گفت: ای محمد بخوان. پیامبر فرمود: چه بخوانم؟ جبرئیل آیات آغازین سوره علق را از جانب خداوند نازل نمود: "بسم الله الرحمن الرحیم. اقرأ باسم ربک الذی خلق. خلق الانسان من علق. اقرأ و ربک الاکرم. الذی علم بالقلم. علم الانسان مالم یعلم. به نام خداوند بخشنده مهربان. بخوان به نام پروردگارت که بیافرید. آدمی را از علق بیافرید. بخوان و پروردگار تو ارجمندترین است. خدایی که بهوسیله قلم آموزش داد و به آدمی آنچه را که نمیدانست، آموخت." همراه اولین نزول وحی و در لحظه بعثت، حوادثی بزرگ اتفاق افتاد که از آن جمله میتوان به شنیده شدن صدای نالهای اشاره نمود. حضرت علی (علیه السلام) در این باره میگوید: "صدای ناله شیطان را در هنگام نزول اولین وحی به آن حضرت شنیدم. عرضه داشتم: "یا رسول الله این ناله چیست؟" فرمود: "این شیطان است که از اطاعت شدن مأیوس و ناامید شده و چنین به ناله در آمده است." سپس رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) اضافه فرمود: "تو میشنوی آنچه را من میشنوم و میبینی آنچه را که من میبینم الا اینکه تو مقام نبوت نداری و فقط وزیر و کمک کار من هستی و از راه خیر جدا نمیشوی." همانطور که قبلاً نیز بیان شد، حضرت علی (علیه السلام) در مواقع مختلف از جمله در دوران خلوتگزینیهای پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) همراه حضرت بودهاند و این سخن امام علی (علیه السلام) در نهج البلاغه نیز به طور خاصی بیان میدارد که ایشان در لحظه نزول اولین وحی، در کنار پیامبر حضور داشتهاند. البته مطالعات تاریخی بیان مینماید که تنها شخصی که در آن لحظات، پیامبر را همراهی نموده، امام علی (علیه السلام) بود و احدی جز ایشان، ادعای همراهی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در آن لحظات را ننموده است. جبرئیل پس از انجام وظیفه خود و ابلاغ آیات الهی، بار دیگر به آسمان بازگشت. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از نزول اولین وحی همانطور که در قسمتهای پیشین اشاره شد، قبل از بعثت، به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) الهاماتی میشد و ایشان حالات فوق العادهای داشتند. اما کیفیت نزول اولین وحی بر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و موضوع آن، بهطور کلی با الهامات قبل از بعثت ایشان متفاوت بود. و این امر سبب شد تا حالات روحی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و در نتیجه حالات جسمانی ایشان تغییر نماید. برای این تغییر حالت دو دلیل را میتوان برشمرد: اولاً ایشان در هنگام نزول اولین آیات قرآن، عظمت و جلال خداوند را هرچه بیشتر احساس کردند. ثانیاً در هنگام بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بار بزرگ رسالت به عهده ایشان نهاده شد و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در شرایطی موظف به ابلاغ رسالت الهی خویش به مردم گشتند که جزیرة العرب را اوضاع نابسامان اجتماعی فراگرفته بود و در چنین شرایطی واضح بود که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از ابلاغ دعوت خویش نه تنها مورد تکذیب و تهمتهای ناروا و آزار و اذیت مشرکین قرار میگرفتند، بلکه آنان در مسیر رسیدن پیام پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به سایر مردم موانع بسیاری را ایجاد خواهند نمود. مجموعه این عوامل باعث دگرگونی حالت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) شد. اما خداوند نیز در این شرایط پیامبرش را تقویت نمود و ایشان را برای به انجام رساندن مسئولیت عظیم رسالتش، بیش از پیش آماده ساخت. بازگشت از کوه حرا پس از این پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از کوه پایین آمدند و به سمت مکه و خانه خویش عازم شدند. هنگامیکه به خانه رسیدند ماجرای بعثت خویش را برای همسر گرامیشان حضرت خدیجه (سلام الله علیها) بازگو نمودند. خدیجه (سلام الله علیها) نیز که در سالهای همسری با پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آثار بزرگی و پیامبری در ایشان را دیده بود، گفت: "به خدا دیرزمانی است که من در انتظار چنین روزی، بسر بردهام، و امیدوار بودم که روزی تو رهبر خلق و پیغمبر این مردم شوی." نزول سوره مدثر در همین روزهای آغازین بعثت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود که در هنگام استراحت ایشان، جبرئیل برای بار دیگر بر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شد و آیات نخستین سوره مدثر را بر ایشان خواند که: "بسم الله الرحمن الرحیم، یا ایها المدثر، قم فأنذر، و ربک فکبر و ثیابک فطهر و الرجز فاهجر و لاتمنن تستکثر و لربک فاصبر به نام خداوند بخشنده مهربان،ای کسی که جامه به خود پیچیده ای، برخیز و قوم خود را از عذاب خدا بیم ده و خدا را به بزرگی یاد کن و لباست را پاکیزه دار و از ناپاکی دوری گزین و بر هرکس احسان کنی ابداً منت نگذار و برای خدا صبر پیش گیر" میتوان گفت مفاد این سوره این است که از این پس، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) باید پیوسته به فکر بیم دادن مردم از نافرمانی خداوند بوده و لحظهای از آن غافل نباشد و بدین گونه بود که اولین آیههای کتاب آسمانی دین اسلام به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شد و ایشان از جانب خداوند به مقام رسالت برگزیده شدند. نخستین مسلمانان همانطور که قبلاً به آن اشاره شد، حضرت علی (علیه السلام) به دلیل نزدیکی با پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در غار حرا، همراه ایشان بودهاند که لحظه نزول اولین وحی هم یکی از آن مواقع بوده است. پس بسیار طبیعی به نظر میرسد که حضرت علی (علیه السلام) که از نزدیک این وقایع عظیم و مبعوث شدن پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در غار حرا، از جانب خداوند متعال را نظارهگر بودهاند، در آنجا به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ایمان آورده و به عنوان اولین مسلمانان، چه در میان زنان و چه در میان مردان یاد شوند. خود ایشان نیز در چندین خطبه (در نهج البلاغه) که در حضور عموم مسلمانان و بیشتر اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) ایراد میشد، میفرمایند: "من بر فطرت یکتاپرستی متولد شدم و از دیگران به ایمان و هجرت سبقت گرفتم." همچنین میفرمایند: "هیچکس قبل از من به دعوت حق روی نیاورده است." در مورد اولین زن مسلمان نیز باید گفت که به اتفاق عموم مورخان اسلام، حضرت خدیجه (سلام الله علیها) اولین زن مسلمان بودهاند، چون پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از مبعوث شدن با اولین کسی که برخورد داشتهاند، حضرت خدیجه (سلام الله علیها) بوده، ضمناً، همانطور که در قسمتهای قبل نیز بدان اشاره شد، ایشان در گفتار خویش تلویحاً پیامبری پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را تصدیق نموده اند. بعد از این دو بزرگوار میتوان به ابوذر غفاری که جزو اولین مسلمانان بوده نیز اشاره کرد. بعد از بعثت پس از بعثت رسول خدا، جبرئیل از آسمان فرود آمد، آبی از آسمان آورد و طریقه وضو گرفتن و رکوع و سجود را به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آموخت. همچنین سایر احکام و مسائل شرعی نیز توسط جبرئیل بتدریج بر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل میشد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز این احکام را به نخستین مسلمانان آموزش داده و آنها هم این اعمال را انجام میدادند. به عنوان مثال در مورد نماز باید گفت که حضرت علی (علیه السلام) و حضرت خدیجه (سلام الله علیها) که اولین نمازگزاران بودند پشت سر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به جماعت ایستاده و نماز را اقامه میکردند. گفته میشود آنها نماز ظهر را در کنار کعبه میخواندند ولی در مواقع دیگر در جاهای دیگر این فریضه را بجای میآوردند تا قریشیان متوجه آنها نشوند. در این مدت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بتدریج کار دعوت پنهانی خویش را آغاز کردند که مشروح آن در قسمتهای آینده خواهد آمد. جمعه 3 خرداد 1392برچسب:, :: 7:2 بعد از ظهر :: نويسنده : بهفر شنبه 24 فروردين 1392برچسب:, :: 6:30 بعد از ظهر :: نويسنده : بهفر شهادت حضرت فاطمه (س) را به شما دانش آموزان و والدین شیعه مذهب تسلیت عرض می کنم . امیدوارم که از احادیث این بانوی بزرگوار نهایت استفاده را ببرید . 1- حضرت فاطمه(س)میفرمایند: و من، آن کلمهی نیکوی خداوندم. (الفضائل/80) من فاطمهام، واژهی حسنای خداوند 2- حضرت فاطمه(س)میفرمایند: و ما وسیلهی ارتباط خدا با مخلوقاتیم. (دلائلالامامه/32) سرشار نگاه آسمان کن ما را 3- حضرت فاطمه(س) میفرمایند: و ماییم برگزیدگان خدا و جایگاه پاکیها. (ارشاد شیخ مفید/1/270) ای محرم راز جمع افلاکیها 4- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: ... و ما دليلهاي روشن خداييم. (ارشاد شيخ مفيد/1/270) در ظلمت شب، دليل راهم هستيد 5- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: ... و ما وارثان پيامبران الهي هستيم. (ارشاد شيخ مفيد/1/270) دريا صفتيد و روح باران داريد 6- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، حج را براي استواري و تحكيم دين قرار داد. (بحارالانوار/29/223) تا چشمهي عشق، جاري دين گردد 7- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، رسيدگي به خويشان را براي طول عمر و باعث فزوني در خويشان قرار داد. (بحارالانوار/29/223) چونان كه ادب به آبرو افزايد 8- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، اطاعت از ما- اهلبيت عليهمالسلام- را براي ايجاد نظم و همبستگي در مردم قرار داد. (بحارالانوار/29/223) خواهي ز گسستگي رهايي يابي 9- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، صبر را وسيلهي استحقاق و شايستگي پاداش قرار داد. (بحارالانوار/29/223) گر پنجرهي نگاه تو غم دارد 10- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، شرك را به منظور اخلاص بندگي، حرام نمود. (بحارالانوار/29/223) تا دور شود هر عمل از شيوهي بد 11- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، وفاي به نذر را براي رسيدن به مغفرت و آمرزش خويش قرار داد. (بحارالانوار/29/223) اي آنكه به دل اميد رحمت داري 12- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، نيكي به پدر و مادر را سبب امان از خشم خود قرار داد. (بحارالانوار/29/223) خواهي برهي ز خشم ايزد، اي دوست 13- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، جهاد را مايهي عزّت و شكوه اسلام قرار داد. (بحارالانوار/29/223) چون سرو، هميشه آسمان همّت باش 14- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، امر به معروف را براي حفظ مصالح عمومي جامعه قرار داد. (بحارالانوار/29/223) هر جامعهاي كه اهل تقوي گردد 15- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: از مؤمنين نيست كسي كه همسايهاش از شر و آزار او در امان نباشد. (دلائلالامامه/1) حيف است طريق عشق را سد باشي 16- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: از بخل دوري كن، زيرا بخل درختي است در جهنم كه شاخههايش در دنيا ميباشد و هركس به آن شاخهها بياويزد، داخل در جهنم ميشود. (دلائلالامامه/4) آن شاخه كه بي ميوه قدي خم دارد 17- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: سخاوت، درختي است در بهشت كه شاخههايش در دنيا گسترده است و هركس شاخهاي از آن را بگيرد داخل بهشت ميشود. (دلائلالامامه/4) اي دوست! سخاوت، آسمان پيوند است 18- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: همانا از بندگان خدا، تنها دانشمندان از خدا ميهراسند. (بحارالانوار/2/45) زنهار! به جمع جهل، ملحق نشوي 19- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: دو لشكر ظلم، با هم برخورد نميكنند جز اينكه خداوند، آنها را به خودشان واميگذارد. (كشفالغمه/2/581) در لشكر ظلم، مرد حقباور نيست 20- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: بهترين شما كساني هستند كه با تواضع، ديگران را ياري ميكنند. (دلائلالامامه/7) پرهيز كن از غرور، از «من» بودن 21- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: اگر به آنچه شما را امر نموديم عمل ميكني و از آنچه شما را بر حذر داشتهايم دوري ميكني از شيعيان ما هستي و گرنه هرگز. (بحارالانوار/65/156) با هرچه نكوييست، نكو بايد شد 22- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: از بخل دور باش، زيرا بخل مرضي است كه در شخص كريم وجود ندارد. (دلائلالامامه/4) بخل از قطرات سبز باران دور است 23- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: همانا خداوند، نيكوكار بردبار با عفت را دوست ميدارد. (دلائلالامامه/1) در جادهي رنج، ناشكيبي نكني 24- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: همانا حيا از ايمان است و نتيجهي ايمان، بهشت ميباشد. (كافي/2/106) در دست سپيده، بركاتي دگر است 25- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: شيعيان ما از بهترين افراد اهل بهشتند. (بحارالانوار/65/156) در دامن روشني، كبوتر باشد 26- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: همانا خوشبخت واقعي كسي است كه علي را چه در زمان حياتش و چه پس از وفاتش دوست بدارد. (بحارالانوار/27/74) در دفتر روشنايي و برگ سحر 27- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: جانم فداي تو و جان و روح من سپر بلاهاي جان تو يا اباالحسن! همواره با تو خواهم بود- اگر تو در خير و نيكي به سر ببري با تو خواهم زيست و اگر در سختيها و بلاها گرفتار شدي باز هم با تو خواهم بود. (كوكب الدري/1/196) گردم به فداي حضرتت يا مولا 28- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: آن لحظهاي كه زن در خانهي خود ميماند- و به امور تربيت فرزند ميپردازد- به خدا نزديكتر است. (بحارالانوار/43/92) آنگاه كه زن جامهي تقوي پوشد 29- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: بعد از غدير خم، خداوند براي هيچكس عذر و بهانهاي باقي نگذاشته است. (دلائلالامامه/37) بعد از غدير، آينه معنا گرفته است 30- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: كسي كه عبادتهاي خالصانهي خود را به سوي خدا فرستد، پروردگار بزرگ، برترين مصلحت او را به سويش فرو خواهد فرستاد. (بحارالانوار/67/249) در خانهي دل ياد خدا جاري ساز 31- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: اول همسايه بعد اهل خانه. (وسائلالشيعه/7/112) اي شمع وجود عشق را پروانه 32- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: لذتي كه از خدمت حضرت حق ميبرم، مرا از هر خواهشي بازداشته است. (رياحينالشريعه/1/105) شادم به لقاي روي او هر نفسي 33- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: بهشت، زير پاي مادران است. (مستدرك/15/180) آيينهاي از صفات داور باشد 34- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خشنودم به آنچه كه خدا و پيامبر او براي من رضايت دادند. (مناقب ابنشهرآشوب/3/351) از دست مده آنچه خدايت داده است 35- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: مثَلَ امام، مانند كعبه است. مردم بايد در اطراف آن طواف كنند نه آن كه دور مردم طواف نمايد. (بحارالانوار/36/353) نور است امام، كعبهي اميد است 36- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: آنچه براي زنان نيكوست اين است كه- بدون ضرورت- مردان نامحرم را نبينند، و نامحرمان نيز آنها را ننگرند. (بحارالانوار/43/54) گر زن به حجاب خويش مستور شود 37- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: پاداش خوشرويي در برابر مؤمن، بهشت است. (بحارالانوار/72/401) آنكس كه گشادهرو و خوشرفتار است 38- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: تا زندهام، همواره به ارزشهاي امام علي(ع) معترف خواهم بود. (بحارالانوار/43/38) فرموده چنين گوهر هستي زهرا: 39- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند متعال، امامت ما را براي ايمني از تفرقه قرار داد. (بحارالانوار/29/223) آرام شود تا دل خلق نگران 40- حضرت فاطمه(س) ميفرمايند: خداوند، روزه را براي پابرجايي اخلاص واجب نمود. (بحارالانوار/29/223) تا پاكتر از نگاه مهتاب شويم یک شنبه 22 بهمن 1391برچسب:, :: 1:41 قبل از ظهر :: نويسنده : بهفر برای تماشا ی این فیلم از بزرگترها بخواهید شما را راهنمایی کنند . قبل از کلیک دقت کنید : ابتدا پنجره ای باز می شود ؛ شما باید دکمه save را بزنید . بعد از اینکه آن را در جای دلخواه ذخیره کردید . می توانید برای تما شا دکمه open vh fckdn . جمعه 20 بهمن 1391برچسب:, :: 9:37 بعد از ظهر :: نويسنده : بهفر
صفحه قبل 1 صفحه بعد درباره وبلاگ به وبلاگ تربیت خوش آمدید. موضوعات آخرین مطالب نويسندگان
|
||||||||||||||||
![]() |